Op Keto staat geen leeftijd

Oudere volwassenen hebben vaak een verhoogde vetmassa (sarcopenische obesitas), wat bijdraagt ​​aan verschillende stofwisselingsstoornissen, waaronder diabetes, obesitas, hart- en vaatziekten en botverlies dat verdere mobiliteitsverminderingen veroorzaakt door osteoporose. De toename van vetweefsel en niet-contractiele weefsels in de spier, evenals insulineresistentie en een verminderd spiermetabolisme, zorgen ervoor dat de kwaliteit van de resterende spier bij een ouder wordend individu afneemt.

Insulineresistentie en accumulatie van visceraal vetweefsel (VAT) en intermusculair vetweefsel (IMAT) verhogen, zeker bij oudere volwassenen met obesitas, het risico op cardio-metabole aandoeningen.

Een zeer koolhydraatarm dieet (VLCD – very low carb diet) kan een middel zijn om visceraal en intermusculair vetverlies te bevorderen zonder de vetvrije massa in gevaar te brengen, en kan de insulinegevoeligheid bij oudere volwassenen met obesitas verbeteren.

Visceraal vet = buikvet dat zich in de buikholte bevindt. Het zit rond de organen en is dus niet met het blote oog zichtbaar.

Iemand kan dus slank zijn, maar wel veel visceraal vet hebben.

Ondanks het feit dat deze persoon er niet ongezond (of dik) uitziet, kan hij of zij toch enorme nadelen ondervinden van dit ‘type’ vet.

Deze personen worden ook wel Skinny Fat of TOFI (thin outside, fat inside) genoemd.

Visceraal vet gaat gepaard met ontsteking en wanneer die ontsteking aanhoudt, resulteert dit in ‘verharding’ van het visceraal vet.

Denk aan de man met dunne benen en armen, maar een ‘dikke’ en ‘gespannen’ of ‘harde’ buik. Dit is ontstoken visceraal vet en dit is het type vet dat heel ongezond is en waar je zo snel mogelijk van af wil.

Je hebt ook subcutaan vet.

Dit vet zit dus onder de huid en wordt dus ook wel onderhuids vet genoemd.

Dit is het vet dat ‘wiebelt’ of ‘meebeweegt’. Het ziet er misschien niet zo leuk uit, maar het is eigenlijk onschadelijker dan visceraal vet.

En dan is er ook nog intermusculair en intramusculair vet, of het vet tussen en in je spieren.

Intermusculair vet is het vet tussen je spieren.

Zie het als de dikke witte stukken vetten tussen de verschillende delen van een stuk vlees.

Dit vet ontstaat bij spieratrofie (kleiner worden of krimpen van spiercellen waardoor ze zwakker en dunner worden).

De verloren of vrijgekomen ruimte wordt ingenomen door vet.

Inactiviteit kan een oorzaak zijn, maar ook onvoldoende spiersynthese (aanmaken van nieuwe spieren) (hierover later meer in een artikel volledig gewijd aan Eiwitten en Spiersynthese)

Intramusculair vet kan je zien als de marmering van het vlees. Het is het vet tussen de spiervezels.

Dit vet kan eigenlijk wel als een soort van energie dienen, als je die spieren dan ook degelijk gebruikt.

Langs de andere kant, als je ze echt goed gebruikt, zou dat vet er eigenlijk niet komen in de eerste plaats.

Een doorregen stuk vlees wil je dus liever op je bord en niet in je lichaam.

Een nieuwe studie, gepubliceerd in Nutrition and Metabolism, toont aan dat een dieet zeer laag in koolhydraten en hoger in vet, ook voor oudere mensen zeer gunstig kan zijn. ⁽¹⁾

Voor deze studie werden 40 mensen opgedeeld in 2 groepen.

De gemiddelde leeftijd van de deelnemers was 71 jaar!

De deelnemers in de ene groep kregen gedurende 8 weken een VLCD (very low carb diet) voorgeschreven en de andere groep een LFD (low fat diet).

Zes deelnemers stopten de interventie om verschillende redenen die geen verband hielden met het onderzoek.

Er waren uiteindelijk 19 deelnemers in de VLCD groep en 15 deelnemers in de LFD groep.

Bij aanvang en op het eind van de 8 weken interventie, werden vetverlies, zowel visceraal (VAT) als intermusculair (IMAT), magere spiermassa, insulineresistentie en vetprofiel vergeleken.

Het totaal vetverlies in de VLCD groep was gemiddeld 9,7%, tegenover een gemiddelde van 2% bij de deelnemers in de LFD groep.

De deelnemers in de VLCD groep verloren 3 x meer visceraal vet dan de deelnemers in de LFD groep. ( -22,8% in de VLCD groep tegenover -1% in de LFD groep.

In de VLCD-groep werd ook een significant daling in IMAT ( – 24,4% in de VLCD groep tegenover -1% voor de LFD groep) en een toename van de dij-skeletspieren (SM) waargenomen na slechts 8 weken een VLCD te hebben gevolgd.

Bovendien vertoonden de VLCD deelnemers ook een verbeterde insulinesensitiviteit en daling in nuchtere insuline en triglyceriden in vergelijking met de LFD groep.

De onderzoekers concludeerden :  

Gewichtsverlies als resultaat van een VLCD (een dieet lager in KH en hoger in vet) kan dus ook voor oudere mensen met obesitas gunstig zijn, doordat het de vetweefseldepots uitput die het sterkst betrokken zijn bij slechte metabole en functionele gezondheid en door de insulinegevoeligheid en het lipidenprofiel te verbeteren.

Denk dus zeker nooit dat je te oud bent om je gezondheid terug in eigen handen te nemen.

Heb je daarbij hulp nodig of weet je helemaal niet hoe eraan te beginnen, neem dan contact op en ik help je graag op weg.

Via de Facebook groep kan je ook de startgids downloaden waarin je uitleg vindt over Keto en het koolhydraatarm dieet.  Start NIET halsoverkop en lees eerst de informatie.