Onze HORMONEN zijn uitdragers van signalen en boodschappen
STRESS
Fight or flight
Wanneer we gestresseerd zijn, produceert ons lichaam hoge dosissen hormonen, met name cortisol, adrenaline en endorfines.
In onze vroegere voedsel-verzamelaar dagen, waren deze hormonen noodzakelijk om ons een boost te geven wanneer we in gevaar waren.
Zowel cortisol als adrenaline beïnvloeden vetafzetting.
In de huidige moderne tijd, kennen we deze gevaren als dusdanig niet, dus is het onwaarschijnlijk dat we dit gaan ‘verbranden’ (gebruiken als energie om te vechten of te vluchten)
Hoge gehaltes van cortisol verhogen insuline en als we dus geen manier vinden om stress onder controle te krijgen, kan dit leiden tot insuline resistentie of kan het dus andere factoren verergeren die leiden tot insuline resistentie.
Ons lichaamsvet scheidt het hormoon leptine uit, het verzadigingshormoon, dat voorkomt dat we teveel gaan eten.
Probleem is echter, dat hoe meer lichaamsvet je hebt, des te slechter werkt leptine.
Meer nog, het kan een omgekeerd effect hebben en werken als een honger drijvend hormoon. Dit staat bekend als leptine resistentie.
Hoe meer koolhydraten je eet, en hoe meer je gestresseerd bent, hoe meer honger je zal hebben en het ondertussen extra lichaamsvet maakt je dan nog hongeriger omdat de boodschappen van de hormonen niet op correcte manier naar de “appestat” gezonden worden.
Stress kan ook de schildklierfunctie onderdrukken, wat resulteert in een gelijkaardig effect op ons metabolisme met als mogelijke symptomen
- Angst/depressie
- Prikkelbaarheid
- Nervositeit
- Overmatig transpireren
- Haarverlies
- Slaapproblemen
- Concentratiestoornissen
- Gewrichts- en spierpijn
- …
lees meer in Het zijn de hormonen – deel 3
